List Matki do Syna. Wydaje mi się, że to było wczoraj. Poruszałeś się we mnie, a ja nawet nie przeczuwałam, do jak wspaniałej przygody zaprosił mnie Pan. Dziecko na zawsze zmienia życie matki, ale w moim przypadku to było coś niepojętego. Przeżywałam coś na kształt niebiańskiego snu. Z drżeniem wspominałam światłość, która nagle ogarnęła mnie z góry, ale przecież Twórca: Witold Pilecki. Data: 1943/1944. Transkrypcja: Cóż to za chłopak – czy wszyscy wiecie? Co to wyglądał niby tak mile. Długi, a cienki i wiersze plecie Teraz się uwziął na biedne motyle Więc co o nim wiecie – jaki to chłopak? Kiedyś pisywał do mnie liściki. – Dziś wszystko lubi robić na opak Zamiast liścików Proszę, by od tej chwili sama Pani zajęła się jego edukacją, bo my nie jesteśmy w stanie sprostać wymaganiom Pani syna. Tak rozpoczęła się edukacja domowa jednego z największych wynalazców wszech czasów. Dorosły już Edison, po śmierci swojej matki, znalazł ów list. Gdy go przeczytał, nie umiał powstrzymać łez. Zaleca się to zrobić w pokoju syna: obecnym lub tym, w którym wcześniej mieszkał i spał. Uklęknij i przeczytaj następujący tekst: „Anioł stróż, Strażnik Boga, wstawiennictwo ludu i sługi Bożego (imię syna), wzywam was! Ratuj i uratuj mojego syna, chroń go i chroń go przed złem i złem, usuń chorobę, odstraszyć zło. Miłość matki do córki bywa nieraz zaborcza i pozbawiona zrozumienia. Podobnie jak i w przypadku syna, matka często nie daje córce przestrzeni na samodzielność. Nieraz wyręcza córkę we wszystkich obowiązkach, a więc prasowaniu, gotowaniu, sprzątaniu, wskutek czego młoda kobieta nie potrafi zaspokajać swoich potrzeb. Teraz kiedy to piszę to łzy same napływają mi do oczu. Potem niestety wróciła do alkoholu, wszystko było nie tak. Moja kochana babcia, a Jej mama zachorowała i zmarła na raka. Było już coraz gorzej. Moja mama przestała chodzić do pracy i cudem Jej nie straciła. Od tych wydarzeń minęło 1,5 roku. . © 2021 Wszelkie prawa zastrzeżone Droga Matko Internetowa, Przestań wrzucać kolejne zdjęcia swojego dziecka do internetu. Naprawdę najwyższa na to pora. Jest tak wiele przesłanek przeciw napieprzaniu fotami swojego maleństwa po sieci, że nawet nie wiem od czego zacząć. Ale postaram się jakoś to usystematyzować. Prywatność Może Ciężko Ci uwierzyć, ale jest coś takiego. Takie słowo co zaczyna się jak impreza w mieszakaniu, a kończy jak kości ryby. Pozwól Twojemu dziecku samodzielnie decydować co pojawi się na jego temat w internecie. W sieci nic nie ginie… true story. Pedofil To nie jest bestia zza morza… Tacy zwyrodnialcy istnieją i nie masz pojęcia w jakim (fap)folderze zapisują zdjęcia które publikujesz. Nuuuda Wszystkie dzieci wyglądają tak samo. Do tego są brzydkie (o tym pisałem tutaj). Więc pogódź się z tym, że Twój Brajanek nie jest wyjątkowy. I pierdolnięcie sesji z kilkunastoma zdjęciami tego nie zmieni. Dla Ciebie każde zdjęcie jest wyjątkowe. Dla Ciebie… Znajomi Ci tego nie napiszą, bo są grzeczni… Atencja Jesteś matką. Jakkolwiek to ciężka praca, to jesteś TYLKO matką. Przynajmniej na taką się kreujesz naparzając zdjęciami dziecka „młynek atencji” po portalach społecznościowych. Wiem, że od kiedy masz dziecko, to Twój licznik atencji jest na szczycie sinusoidy popularności. Ale Twoi znajomi postrzegają cię przez perspektywę twojej aktywności w sieci. Na pewno masz jakąś wartość poza Twoim dzieckiem. Drugi Rodzic Urodziłaś dziecko? Super! Ale ojciec dziecka też ma coś do powiedzenia na temat tego co publikujesz w sieci. (No chyba, że Twój łobuz gnije w sztumie. Ale wtedy możesz się skontaktować z babcią ze znajomym, z kimkolwiek… Jesteś sama? Zostań blogerką.;) Penis i Kupa Na koniec prawda najprawdsza. Penis Twojego synka to ostatnia rzecz której zdjęcie powinno się znaleźć w internecie. OSTATNIA! Nie ma wyjątków. To nie jest „słodki kutasik” „ogonek” czy jak jeszcze to Twój chory umysł nazywa. To są genitalia Twojego dziecka. Jeżeli twierdzisz, że w tym nie ma nic złego, to pomyśl o ojcach wrzucających do internetu genitalia swoich córek z odpowiednimi komentarzami. „Kochane mamusie, mam nadzieje, że można tu się chwalić swoimi maleństwami i nie łamię regulaminu. Jestem wreszcie szczęśliwym i spełnionym tatą i żadna kobieta nie jest mi potrzebna do szczęścia. Położna powiedziała, że będzie miała facetów na pęczki z taką ciasną cipką. Co myślicie ?” ( sparodiował @dzerald z Mirko) Podobnie rzecz ma się z fekaliami. Jakbyś tego ładnie nie nazywała, to pisanie o kupie jest… słabe. Słodkie kupki dziecka przestają być słodkie w momencie, kiedy zaczynasz o nich pisać. Na koniec Mam nadzieję, że dotarło. Jeżeli nadal nie widzisz nic złego w odzieraniu swojego dziecka z prywatności tzn. że razem z pępowiną powinni Ci uciąć kabel od internetu. Pozwól swojemu dziecku decydować za siebie. Jak będzie wzorowało się na matce, to trudno, ale daj mu szansę. Z poważaniem Internauta Narodziny drugiego dziecka to zmiana dla całej rodziny. Pojawienie się rodzeństwa u pierwszego dziecka może wywołać niepokój. Blogerka Krista Ward napisała do swojego starszego syna wzruszający list. Zapewniła, że zawsze będzie go kochać. Narodziny drugiego dziecka to ogromna radość, lecz także duża zmiana dla jedynaka, który dotąd zazwyczaj był oczkiem w głowie rodziców. Każde dziecko powinno zostać przygotowane przez rodziców do pełnienia nowej roli. Trzeba poświęcić mu czas i całą energię oraz budować nową, trwałą więź. Jedna z mam skierowała wzruszające słowa do swojego starszego dziecka, które od niedawna ma rodzeństwo. "Lovely Pregnacy" - profil skierowany do każdej mamy "Lovely Pregnacy" to profil na Instagramie, który zrzesza mamy na całym świecie. Kobiety opisują swoje przeżycia, obawy i trudności związane z macierzyństwem. Są też momenty, kiedy matki pokazują, jak bardzo są szczęśliwe, pełniąc tę rolę. Niektóre historie są bardzo osobiste. Można liczyć tu na słowa otuchy i wsparcie. Krista Ward napisała poruszający list do swojego starszego dziecka Krista Ward jest matką dwójki dzieci. Kobieta prowadzi bloga "Kisses from boys". Zdecydowała się napisać krótki, ale bardzo wzruszający list do swojego starszego dziecka. Podkreśliła, że jej synek w tak krótkim czasie bardzo szybko się zmienił. Ty byłeś dzieckiem. Naszym pierwszym. Przez pewien czas jedynym. Dopóki nie podrosłeś i przyszło na świat twoje rodzeństwo. Dziecko, którym byłeś, odeszło. Jestem w szoku. Ponieważ wszyscy mi mówili, ale ja im nie wierzyłam. Powiedzieli mi, że nagle będziesz wyglądać doroślej. Że w pewnym momencie będę zdziwiona wszystkimi rzeczami, które potrafisz zrobić - napisała wzruszona mama. Po czym dodała, że nikt i nic nie zmienił więzi, które powstały przez ten czas. W liście zapewniła o bezgranicznej miłości oraz tym, że zawsze będzie dla niej bardzo ważny. Tak jak nowy braciszek. Chociaż cały czas rośniesz, jesteś nadal bardzo mały. (...) Drugi dzidziuś nie sprawi, że ty przestaniesz być dzieckiem. (...) Dlatego trzymam cię dziś mocno w ramionach i całuję policzki, mój pierwszy - dodała kobieta. Wyznała, że nie będzie wymagała od dziecka więcej, gdy przyjdzie na świat jego rodzeństwo. Dlatego dziś wieczorem mocno cię tulę, wdycham, całuję w policzek. I pamiętaj, że nigdy nie będziesz za duży, żeby być moim dzieckiem - podsumowała Krista. Przeczytaj także: Blogerka pokazała zdjęcie po urodzeniu dziecka. Co jest powodem jej spuchniętego brzucha? Rodzice przeszli metamorfozę. Stosowali łatwe do osiągnięcia sposoby na poprawę kondycji i przemianę ciała "Początkowo miałam ogromne problemy z zajściem w ciążę". 35-latka teraz ma dziewięcioro dzieci Mama wymienia 11 rzeczy, które najbardziej zaskoczyły ją po porodzie. "Chciałabym, żeby ktoś mi o tym powiedział" Słowa: W. Lewik Piszę Ci, Synku, list z daleka, z domu... Na szybach śnieżne łyskają się płatki - Wspominam dawne dni - i po kryjomu Płaczę... Ty, Synku, zrozumiesz łzy Matki. Jest już choinka... wiesz, zaraz u stoła Siądziem, jak dawniej, z siostrzyczkami trzema - A z nami razem i myśl niewesoła, Że Ciebie, Synku wśród nas dzisiaj nie ma... Ty tam samiutki w odległej gdzieś stronie Jak my tak liczysz mijające chwile... Jaka Ci gwiazdka dziś wieczór zapłonie, Kto Ci świąteczną przyładzi wigilię? Jaką kolędą, Syneczku mój miły, Rozjaśnisz Twoje godziny tułacze? Myśmy się dzisiaj za Ciebie modliły, A ja nad listem jeszcze, widzisz, płaczę... Myśl o nas, Synku... wspomnij przy wieczerzy... W liście mym znajdziesz okruchy opłatka - Wiem, że nam wrócisz... Ten, co "w żłobie leży", Czuwa nad nami... Całuję Cię... Matka. Polskie Stowarzyszenie na Rzecz Osób z Upośledzeniem Umysłowym - Koło w Bydgoszczy zaprasza do odwiedzenia w dniach 1-13 marca wystawy "Listy do Syna", (budynek K Wydziału Społeczno-Ekonomicznego, Galeria Społeczna). Na wystawę składają się fotografie znanego brytyjskiego fotografika Chrisa Niedenthala (między innymi autora fotografii-ikony "Czas apokalipsy" z czasów Stanu Wojennego) oraz przejmujące listy Wioletty Mikusek, matki niepełnosprawnego "objechała" już wiele miast w Polsce, w Bydgoszczy - dzięki życzliwości warszawskiego Stowarzyszenia "Bardziej Kochani", pomysłodawcy i właściciela wystawy oraz WSG - prezentowana będzie po raz pierwszy. Fotografie ukazują matki w ich naturalnych sytuacjach życiowych, we własnych mieszkaniach lub w ich pobliżu. Każda z nich pełna jest ciepła i miłości. Ich życie niewiele różni się od życia innych matek, poza tym drobnym szczegółem - wadą genetyczną Niedenthal od wielu lat zajmuje się w swej twórczości fotograficznej osobami niepełnosprawnymi. Współpracuje też ze Stowarzyszeniem Rodzin i Opiekunów Osób z Zespołem Downa Bardziej Kochani. Tym razem inspiracją do jego zdjęć stały się listy pisane przez matkę do syna, który urodził się z wadą genetyczną - zespołem Downa. Wystawa składa się z 10 portretów kobiet z dziećmi z trisomią 21. Towarzyszące zdjęciom autentyczne listy, autorstwa Wioletty Mikusek, stanowią swoiste motto wystawy, będąc jednocześnie komentarzem do prezentowanych rodzi się w Polsce troje dzieci z zespołem Downa. Jak często jednak mówi się o tym? Jak często zwracamy uwagę na matki i uczucia, które towarzyszą im od momentu uzyskania wiadomości o niepełnosprawności dziecka? Jak często słyszy się o tym, że niepełnosprawność to nie przekleństwo? Informacja o wadzie genetycznej oczekiwanego dziecka to duży ciężar i trudno go unieść. Tym bardziej, że wokół bardzo niewielu ludzi rozumie, a jeszcze mniej potrafi pomóc. Czy uświadamiamy sobie, jaką drogę trzeba przejść, by po tak trudnej wiadomości dotrzeć do chwil pełnych radości, miłości i szczęścia?Projekt Listy do Syna ma szansę stać się akcją społeczną, przybliżającą problem akceptacji niepełnosprawności. Wystawa odwiedzi różne miasta Polski. Wystawa Listy do Syna została zrealizowana dzięki dotacji uzyskanej w ramach konkursu grantowego programu "Wspieramy Mamy", ogłoszonego w maju 2007 r. przez firmę AXA. Głównym celem realizacji programu "Wspieramy Mamy" jest pomoc finansowa i merytoryczna organizacjom działającym na rzecz matek w prawda nie będzie oficjalnego otwarcia, jednak o godzinie w poniedziałek (1 marca) na wystawie zjawią się rodzice należący do Stowarzyszenia, którzy chętnie podzielą się z Państwem uwagami na temat wystawy, działań stowarzyszenia i sytuacji osób niepełnosprawnych intelektualnie w ofertyMateriały promocyjne partnera

list do syna od matki