Polizałabym swój łokieć, bo dzisiaj kolega pokazał mi, że to jak najbardziej możliwe. Odnośnik do komentarza. ene16. Napisano 30 grudnia 2012. ene16 Duch Przyszłych Wigilii pokazał Scrooge'owi, jak zachowywali się ludzie na wiadomość o jego śmierci. Nikt go nie opłakiwał, nikt nie powiedział o nim ani jednego dobrego słowa. W ciągu swojego długiego życia Ebenezer nikomu nie pomógł, nikomu nie ofiarował swojej miłości i przywiązania. Zobacz 4 odpowiedzi na pytanie: Czy to normalne że kolega pokazał mi laskę ? Pytania . Wszystkie pytania; Sondy&Ankiety; Kategorie . Szkoła - zapytaj eksperta (1892) Tłumaczenia w kontekście hasła "mi ją pokazał" z polskiego na niemiecki od Reverso Context: Mój tata kiedyś mi ją pokazał. Tłumaczenie Context Korektor Synonimy Koniugacja Koniugacja Documents Słownik Collaborative Dictionary Gramatyka Expressio Reverso Corporate Napisz,jakich komplementów mozna uzyć w poniższych sytuacjach1-3 1.Kolega pokazał ci zdjęcie swojej malutkiej siostry. _Your----- Czas pokazał kto przyjaciel a kto szmata To brak wiary w siebie sprawia, że ludzie boją się podejmowania wyzwań To brak wiary w siebie sprawia, że ludzie boją się podejmowania wyzwań mów z przerwami,żeby prawda mogła odetchnąć . napisał/a: ada17 2010-11-03 22:15 JA myślę, że jednak rodzic powinien interweniować. Może nie u samego dziecka, ale np u nauczycielek, czy jesli to nie pomoże to u rodziców dziecka, które bije. Wiadomo, że jesli się chce to można nastraszyć dziecko, ale ja uważam, że takie sprawy powinni załatwiać dorosli a nie wciągać w kwestie wychowawcze to je trzeba wychowywać a nie, żeby się sami chowali! Ja miałam w zeszłym roku ten problem, w grupie syna było kilku dominujących chłopców, ba powiedziałabym, że dwóch z nich terroryzowało grupe (dosłownie)i mój synek niestety nie raz ani nie dwa oberwał, i to nie dlatego, że jest nieśmiałym dzieckiem i nie potrafił się bronić ale dlatego, ze ja mu ciągle powtarzam i ucze, że nie można się bić, przezywać, dokuczać czy obrażać. Ale ja tego nie zostawiłam, najpierw interweniowałam u nauczycielek, chodziłam każdy dzień pytać jak się sprawy mają, potem zaczęłam chodzić do dyrektorki poniekąd z szantażem, że jesli coś nie zrobią z tymi chłopcami to zrobię ja. wiem, że nauczyciele mają raczej ograniczone możliwości,ale widziałam że za wszelką cenę chcą pomóc mojemu synowi, jak i innym dzieciom izolując tamtych chłopców, Aż w końcu po kolejnym niby przypadku kiedy syn przyszedł do domu z wielką limą pod okiem powiedziałąm dość!! Wypozyczyłam sobie rodziców tego chłopca pokazałam śliwę , na oku, pokazałąm zdjęcie powiedziałam że idziemy do lekarza na obdukcję do tego przy nauczycielkach powiedziałam że będą świadczyć o tej sytuacji i powiedziałam jasno i wyrażnie wielkiem panu (który notabene twierdzi, że jego syn jest bardzo grzeczny), że jeśli jeszcze raz jego syn uderzy mojego idę na policje i zgłaszam do prokuratyru o popełnieniu przestępstwa. Ojczulek się chyba przestraszył nie na żarty, bo zabrał syna z przedszkola i więcej już nie wrócili do końca roku. Wiem, że nie było to miłe i grzeczne ale już miałam dość jak moje dziecko prawie co drugi dzień było popychane, szarpane, drapane, bite, kopane i jeszcze nie wiadomo co znim robił ten chłopczyk!! I powiem wam szczeze, że widziałam takie ciche pozwolenie od nauczycielek jak i dyrektorki, że robię słusznie. Swoich dzieci zawsze trzeba bronić i trzymać ich stronę, i pewnie ten tatuś tego najbardzieje nieznośnego chłopca też tak robił. No ale niesety dziecko przychodząc do przedszkola ma już wyrobione pewne nawyki, nauczone jest (tz powinno być) kultury, pewnych zasad i reguł, a jesli ich nie ma no to wina lezy tylko po stronie rodzicow, bo to do nich nalezy wychowanie dziecka i wpajanie pewnych rzeczy. I myślę, ze tu nie ma porówniania czy wyrosnie mamim synek czy terroryste, to jest raczej kwestia kultury, ogłady i wrażliwości.:) Przeglądasz archiwalną wersję wpisu. Gorące dyskusje ostatnie 12h Prawie jak co tydzień sprawdzam obecność na tagu #pijzwykopem ( ͡° ͜ʖ ͡°) Dawno mnie nie było więc otwieram winko i sprawdzam czy coś się zmieniło xd Przy okazji mogę się pochwalić, że zdałam już połowę egzaminu na prawko ʕ•ᴥ•ʔ #samotnosc #gownowpis #winsomegirlpije odpowiedzi (149) Ciężko przestać myśleć o tym torturowanym Ukraińcu #ukraina odpowiedzi (37) Chad Marek Perepeczko, Pola Raksa oraz Daniel Olbrychski. Na planie filmu "Popioły" (1965 r.) #film odpowiedzi (39) pełna lista Wykopalisko zapytał(a) o 17:03 Jak kolega pokazuje mi na skype swojego penisa jak sb wali;/ o co mu chodzi? jak by co to ja mam chlopaka i mowi ze mam mu zrobic dobrze ze sie zabezpieczymy ;'/ i ze nie zajde w ciaze i ze jak zajde zostaniemy rodzina;/ kurcze napisalam zeby skonczyl z tym a on ze mu an mnie zalezy i ze jak mojego faceta to jestem tylko jego;/ i takie tam ze mam mu dac buzi;/ daje mu ale na gg tylko ;/ kurcze pisalam mu ze jak mnie lubi ma sie odwalic ;/ a on znowu zaczyna;/ o seksie np napisalam cos i bez buziaka to on na to buzi i wciaz [CENZURA] o tym seksie ;/ np ja mowie co tam on spoko a tam i ja mowie a po chwili on mowi : seks;'/ i buziaka wysyla i ja probuje go podniecic ale on nadal sie nie odwala;/ przepraszam ale ja mu nie zrobie loda Ostatnia data uzupełnienia pytania: 2012-01-14 17:10:58 Odpowiedzi zerwij z nim kontak ! bo dojdzie do tego że cie zgwałci. blocked odpowiedział(a) o 17:05 blocked odpowiedział(a) o 17:05 Niezbyt rozumiem Twoją wypowiedź, ale śmierdzi jakimiś zbokami, więc radzę ich (jego?) unikać. braila1 odpowiedział(a) o 17:05 jest uzależniony od pornografii czytałam o tym gdzieś:) jest zboczony.. weź go zablokuj . albo zrób foty jak sobie wali i wyślij ludziom ze szkoły ;p O lol .Fajnych masz kolegów .Ja zerwałabym z takim kontakt . blocked odpowiedział(a) o 17:08 dla mnie to dziwnie wygląda, może jest jakimś nie wyrzytym zboczeńcem - erotomanem albo poprostu żartuje, jednym słowem radziłabym do niego nie pisać skasować z gg a jeżeli ciągle by pisał zablokować i zgłosić. weź mu ogarnij tą głupią pape, nie pisz z nim bo to zboczuch urwany z czeskiego porno, nie pisz z tym debilem ;P bo chyba od pornosów jest uzależniony Weśś wgl to jakiś erotoman [CENZURA].ony weś z nim nie pisz! Powiedz mu parę słów . ! jak nie pomoże do idz z tym do kogoś . ! Olej go nie odpisuj to przestanie ! Krzyknij że ma małegoXDDDD blocked odpowiedział(a) o 18:08 on bardzo lodzika che! spróbuj 1 raz i już bo jak 1 raz zrobisz to on przestanie! uwierz mi Uważasz, że znasz lepszą odpowiedź? lub Żona ma mi za złe, że chodzę na piwo do baru. Nie wie, że jeden znajomek jak mu postawię browara, uczy mnie tam języka obcego, konkretnie francuskiego. Ci Francuzi nie dość, że nauczyli się od nas Polaków jeść widelcem, to jeszcze – jak mi wyjaśnił kolega od kufla – swoje francuskie słowa utworzyli od polskich! Jak mi powiedział, do polskiego wyrazu dodają przedrostek „le” i już mają gotowe francuskie słowo. Na początku mu nie wierzyłem, ale pokazał mi oryginalną francuską gazetę Le Figaro, a ja sobie natychmiast przypomniałem, jak w podstawówce pani od śpiewu zabrała naszą klasę do miasta, na przedstawienie „Wesele Figara”. Stąd musi być prawda z tym „le”. Dzisiaj na przykład nauczyłem się takich francuskich słówek (podaję od razu z tłumaczeniem na polski): lemur – ściana, legary – naczynia, letarg – bazar, leniuch – węch, leszczyny – mocz lewar – wrzątek, leżak – student, lecieć – dozorca, leniwy – pola, lepiej – śpiewaj, lećmy – motyle, lepianka – materac, lenić – sznureczek, lewkonia – robić kogoś na szaro, lepik – kolor w kartach, lekarka – delikatne upomnienie A to się moja ślubna zdziwi, jak jej kiedyś zasunę zdanko po francusku! "To, że straciłem nogę w obronie swojego kraju to najniższa cena, jaką mogłem zapłacić" - stwierdził w rozmowie z "Bawół" 20-letni żołnierz pułku Azow, który bronił Mariupola. Dziś, jak i wielu jego kolegów, musi przyzwyczaić się do nowego życia - z protezą zamiast nogi. Mimo ogromnych konsekwencji dla zdrowia, jakie przyniosła walka na froncie, żołnierze chcą jak najszybciej móc wrócić do walczących towarzyszy broni, dlatego koncentrują się na rehabilitacji. Na jednym z oddalonych od centrum Kijowa osiedlu mieści się nierzucająca się w oczy prywatna klinika. To centrum rehabilitacji. Do niedawna zajmowała się głównie leczeniem ofiar wypadków samochodowych. Jednak rosyjska inwazja na Ukrainę przestawiła pracę ośrodka na inne tory. Kiedy okazało się, że atak Rosjan to pełnowymiarowa wojna, a z najróżniejszych miejsc w kraju zaczęto ewakuować rannych ukraińskich żołnierzy, klinika postanowiła aktywnie włączyć się w pomoc walczącej Ukrainie. "W marcu zaczęliśmy się zastanawiać, jak dostosować sprzęt i formę terapii do leczenia rannych żołnierzy. Udało nam się wyposażyć całą klinikę w specjalistyczne urządzenia, dzięki którym możemy leczyć urazy, do których dochodzi w skutek działań wojennych" - relacjonował w rozmowie z Andrij Leonidowicz, lekarz prowadzący w ośrodku rehabilitacyjnym. Jak podkreślił, całe wyposażenie ufundowali darczyńcy, a leczący w niej specjaliści pracują pro bono. Program, który lekarze i fizjoterapeuci kliniki przygotowali dla żołnierzy trwa 28 dni. To krótki czas. Dlatego jak zaznaczył nasz rozmówca, pacjenci muszą pojawiać się w ośrodku od poniedziałku do soboty. "Pierwszy etap leczenia kończy się wraz z wyjściem ze szpitala. My zajmujemy się drugim, czyli rehabilitacją. Staramy się w maksymalnie krótkim czasie umożliwić żołnierzom powrót do względnej sprawności" - wyjaśniał Leonidowicz. Jednym z pacjentów kliniki jest 20-letni żołnierz pułku Azow. Przedstawia się pseudonimem "Bawół". Pochodzi z oddalonego o 60 km od rosyjskiej granicy Czernihowa. Ostatnie dwa lata spędził w Mariupolu, gdzie znajdowała się główna baza Azowa. "Bawół" brał udział w walkach w mieście. "To było piekło. Z jednej strony atakowali nas zmobilizowani bojownicy Ługańskiej Republiki Ludowej, z drugiej kadyrowcy, z trzeciej Rosgwardia, a z czwartej prorosyjscy separatyści, którzy walczyli w Donbasie już w 2014 roku" - opowiadał. "Strzały leciały zewsząd. Do tego za idącą na nas piechotą poruszały się czołgi, które prowadziły ostrzał artyleryjski i umacniały pozycje Rosjan" - dodał. Wielu towarzyszy broni "Bawoła" zginęła w Mariupolu, a o dalszych losach tych, którzy przeżyli nie wie nic. Sam "Bawół" ledwo uszedł z życiem. 23 marca brał udział w misji, której celem było zniszczenie czołgu wroga. "Widoczność była bardzo słaba, więc dowódca kazał nam się wycofać. Ale zaczął się ostrzał moździerzowy. Pierwszy pocisk ranił mnie na tyle, że spadłem ze schodów prowadzących do klatki schodowej. Mój partner chciał wciągnąć mnie do piwnicy. Wtedy uderzyli po raz drugi. Wybuch rozszarpał mi nogę. Kolega ciągnął mnie po ziemi, ale przestał, kiedy zorientował się, że sam nie ma połowy łydki. Leżałem na ziemi, obok mnie płoną samochód i poczułem, że ogień zaczyna przypalać mi bok. Pomyślałem, że doczołgam się do piwnicy i tam umrę. Udało się i jakimś cudem przeżyliśmy" - wspominał. Noga żołnierza została amputowana przez medyków polowych jeszcze w Mariupolu. Dziś "Bawół" uczy się na nowo chodzić i funkcjonować z protezą. Żołnierz chce wrócić do czynnej służby. "Nie wiem, czy pozwolą mi dołączyć do walczących na froncie. Trudno powiedzieć, jak proteza zadziała w warunkach polowych. Jeśli będę miał możliwość walczyć, to nie będę się zastanawiał ani sekundy. Jeśli nie, zajmę się przekazywaniem mojego doświadczenia młodszym żołnierzom" - mówił o swoich planach na przyszłość. Czy czuje się bohaterem? Pytanie wyraźnie go skrępowało. Po chwili milczenia odpowiedział: "Nie jestem bohaterem. Wykonywałem tylko swoją pracę i rozkazy. Zdarza się, że słyszę, że jestem bohaterem, ale wtedy czuję się niezręcznie. Zrobiłbym to wszystko jeszcze raz. To, że straciłem nogę w obronie swojego kraju, to najniższa cena, jaką mogłem zapłacić". Wśród czternastu żołnierzy, którzy są tu codziennie rehabilitowani jest też 22-letni Władysław. Również jest żołnierzem Azowa, którego wojna zastała w Mariupolu. "Tam była nasza baza i tam właśnie mieszkałem od 2018 roku, kiedy rozpocząłem służbę" - tłumaczył. "Wiedzieliśmy, że wojna wybuchnie, w zasadzie tylko na nią czekaliśmy, ale byliśmy pewni, że będzie to dużo mniejsza operacja skoncentrowana na wschodzie" - opowiadał. W dniu rosyjskiej inwazji - 24 lutego - Władysława obudził o 4 nad ranem kolega z pułku. "'Wstawaj, zaczęła się wojna'- powiedział. Najpierw pomyślałem, że bredzi, ale pokazał mi nagranie w telefonie i wtedy dotarło do mnie, że to nie żart" - wspominał. Podczas realizacji jednego z zadań, Władysław został raniony w biodro. "Oberwałem akurat na terenie Azowstalu. Kolega zaciągnął mnie do bunkra" - relacjonował Władysław. Schron jego batalionu znajdował się w innej części zakładów niż te, gdzie ukrywali się cywile. "Codzienność tam to niekończący się ostrzał. Cisza była rzadkością"- powiedział. Władysław został ewakuowany z Azowstalu 31 marca. "Piloci, którzy po nas przylatywali, poruszali się tak nisko, że rosyjska obrona przeciwlotnicza ich nie widziała. To musiał być rekord świata, bo nikt przy zdrowych zmysłach nie sądził, że da się latać helikopterem na wysokości 4 metrów. Miałem wrażenie, że sam Bóg kieruje tą maszyną" - opowiadał. Żołnierze, którzy nie zostali ewakuowani z zakładów, decyzją prezydenta Zełenskiego, poddali się i trafili do rosyjskiej niewoli. Wśród pojmanych kolegów Władysława jest autor słynnych zdjęć z Azowstalu, fotograf o pseudonimie "Orest". Jakie plany na przyszłość ma Władysław? "Kiedy tylko odzyskam sprawność dołączę do moich braci, którzy cały czas walczą. Tam jest moje miejsce" - odpowiedział bez chwili wahania. Lekarze, którzy czuwają nad powrotem do zdrowia ukraińskich żołnierzy, nie chcą odbierać im marzeń. Ale 28-dniowa rehabilitacja, - która składa się nie tylko z samych ćwiczeń i zabiegów, ale również pracy z psychologiem - to dopiero początek trudnej drogi dla wielu z nich. "Ponad połowa pacjentów naszej kliniki będzie musiała poddać się kolejnym operacjom. Niektóre przypadki są bardzo trudne i wymagają długotrwałego leczenia. Część żołnierzy, których rehabilitujemy przygotowujemy do drugiej, a czasem trzeciej operacji. Ze szpitala znowu trafiają do nas" - tłumaczył Leonidowicz. Lekarz podkreślił, że kluczowym elementem programu jest praca z psychologiem. "Pacjenci codziennie rozmawiają z terapeutą. Bez jego pomocy leczenie byłoby niemożliwe, ponieważ większość żołnierzy zmaga się ze stresem pourazowym. Ci, którzy stracili kończynę doświadczają bólów fantomowych, które uniemożliwiają im wykonywanie ćwiczeń" - wyjaśniał. "Mimo to, mają bardzo pozytywne nastawienie. Żartują, śmieją się i wiedzą czego chcą w przyszłości. Ich priorytety są bardzo jasno określone. Tylko jeden ze wszystkich naszych pacjentów postanowił zrezygnować z dalszej służby. Cała reszta chce walczyć dalej i szybko wrócić do swoich kolegów na front" - podkreślił lekarz. Link do tekstu i wideo na stronie Sytuacja na Ukrainie: Relacjonujemy na bieżąco

kolega pokazał mi swojego